Ο Έλληνας ευτυχώς ή δυστυχώς ξεχνάει πολύ εύκολα και επανέρχεται μόνο όταν θα συμβεί κάποιο κακό.
Τα γεγονότα όπως ο σεισμός της Κεφαλονιάς έρχονται να αναζωπυρώσουν τις μνήμες μας πηγαίνοντας λίγα χρόνια πιο πίσω εν έτει 1995 που ταρακούνησε ο εγκέλαδος και την περιοχή μας. Ευτυχώς για εμάς όπως πολλοί λένε δεν ήταν σεισμός αλλά «ΣΩΣΜΟΣ» διότι ήταν ο μεγαλύτερος σε μέγεθος χωρίς να ματώσει ούτε μύτη.
Την τελευταία 20ετία στη χώρα μας τα καταστροφικά συμβάντα-γεγονότα είναι πολλά και έχουν στοιχίσει και σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές ζημιές. Μεγάλος αριθμός κατοικιών και αντίστοιχος αριθμός οικογενειών καθώς και τεράστιες επιχειρήσεις υπέστησαν βλάβες. Το ερώτημα είναι!! Πόσες απο αυτές ήταν ασφαλισμένες; Δυστυχώς η απάντηση είναι ‘ελάχιστες’. Οι δε συνέπειες οικονομικές και ηθικές ανυπολόγιστες. Δυστυχώς όμως μετά το συμβάν ξεχνάμε
εύκολα και αντί να τρέξουμε να προλάβουμε να εξασφαλίσουμε την περιουσία μας που με αίμα και ιδρώτα αποκτήσαμε που δυστυχώς αύριο αν μας συμβεί κάτι ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ να την αποκαταστήσουμε, απο πρόχειρα στατιστικά προκύπτει ότι στην Ελλάδα το 85% είναι ανασφάλιστα, τίθεται τώρα το ερώτημα. Πρέπει να γίνει υποχρεωτική και η ασφάλιση φωτιάς-σεισμού-φυσικών καταστροφών; ώστε να μπορούμε να αποκαταστήσουμε τις ζημιές άμεσα, χωρίς να περιμένουμε την οποιαδήποτε πρόνοια της τάξεως των 200 ή 500 ευρώ; Απο δε το 15% των ασφαλισμένων το μεγαλύτερο ποσοστό είναι λόγω δανείων που τους υποχρεώνουν οι τράπεζες για να εξασφαλίσουν την πηγή είσπραξης των χρημάτων τους.
Σήμερα που η κρίση μαστιγεί τη χώρα μας, το κάθε νοικοκυριό το μόνο βέβαιο είναι οτι πρέπει να πάρουμε αποφάσεις έγκαιρα ώστε να ασφαλιστούν καλύτερα και να προστατευθούν απο φυσικές καταστροφές οι άνθρωποι, δεδομένου ότι οι κλιματικές αλλαγές έχουν οξύνει και αυξήσει τα περιστατικά.
Οι ασφαλιστές τρέχουμε να προτείνουμε για το καλύτερο, οι Ασφαλιστικές Εταιρίες γνωρίζουν να ασφαλίζουν και οι Πολίτες πρέπει να μάθουν οτι είναι ‘απαραίτητο να ασφαλιστούν’ θα μου πείτε με τέτοια κρίση πως είναι δυνατόν να κάνω μια επιπλέον ασφάλεια; Η απάντηση είναι μία: Την ανάγκη ασφάλισης την έχει αυτός που δεν έχει χρήματα, διοτι εάν πάθει μία ζημιά δεν θα μπορέσει να την απακαταστήσει. Ενώ αυτός που έχει χρήματα την άλλη μέρα αγοράζει άλλο σπίτι και συνεχίζεται η ζωή σαν να μην συνέβη τίποτα.
Με τα σημερινά δεδομένα το κόστος της ασφάλισης κατοικίας ή επιχείρησης διαμορφώθηκε σε πολύ χαμηλό επίπεδο που μπορέι να πλησιάσει το κάθε νοικοκυριό, ο κάθε επιχειρηματίας.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα οτι δεν πρέπει με νομοθετική υποχρέωση να κάνουμε το βήμα της επιχείρησης μας, αλλα με εθελοντική προτοβουλία. Δίπλα σας είναι ο ασφαλιστής που θα σας ενημερώσει για τις πραγματικές σας ανάγκες και θα φροντίσει να εξασφαλιστείτε, ρωτήστε τον και αποφασίστε έγκαιρα.
Γιάννης Καραποναρλίδης
Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής
Πρόεδρος Σωματείου Δυτ. Μακεδονίας
