Για ένα μάθημα Λατινικών… για μια Κοινωνιολογία….
Αχταρμάς αλλαγών ανακοινώθηκε προσφάτως από τον Κύριο Υπουργό μας και πανικός επικράτησε στις τάξεις εκπαιδευτικών και μαθητών. Το μεγαλύτερο θέμα δε, η κατάργηση των Λατινικών και η ένταξη της Κοινωνιολογίας στα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα. Γιατί το πρόβλημα της παιδείας Κύριε Υπουργέ μας είναι το ποια μαθήματα θα εξεταστούν πανελλαδικά και το αν έχουν συντελεστές βαρύτητας ή αν τα παιδιά θα δώσουν τέσσερα ή πέντε μαθήματα. Κανένα άλλο πρόβλημα δεν ταλανίζει του μαθητές χρόνια τώρα.
Όχι δεν υπάρχουν ελλιπείς και κακοσυντηρημένες κτηριακές εγκαταστάσεις, όχι δεν υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και τέλος όχι δεν πάσχει το σύστημα από μαθήματα που μόνο όπλο τους είναι η παπαγαλία και η αποστήθιση κατεβατών ολόκληρων. Όχι Κύριε Υπουργέ μας εσείς και κάθε υπουργός Παιδείας μέχρι σήμερα δεν θέλετε κοιμισμένους πολίτες, υποχείρια των εκάστοτε πολιτικών επιδιώξεων σας. Προς θεού, αλλά ξέχασα ούτε και του θεού γιατί και τα θρησκευτικά μας πειράζουν, άλλο κεφάλαιο πονεμένο κι αυτό που δεν είναι της ώρας.
Και που λέτε τα καημένα τα Λατινικά θα τα βάλουμε στο ράφι και θα ξεσκονίσουμε την Κοινωνιολογία μας, πιθανώς για να μάθουμε καλύτερα να παπαγαλίζουμε, και σας ρωτώ γιατί όχι Φιλοσοφία αλλά Κοινωνιολογία; Τη Φοβόμαστε τη Φιλοσοφία λιγάκι; Είναι δύσκολη; Ή μήπως θα κάνει δουλίτσα η φιλοσοφία και θα οξύνει την κριτική σκέψη των παιδιών και θα τα ξυπνήσει; Ε; αναρωτήθηκε κανείς ποτέ; Όχι βέβαια, γιατί ποιος σκέφτηκε ότι η Φιλοσοφία μπορεί να είναι χρήσιμη; Κανείς μας… άλλωστε διακοσμητικά είναι τα πάσης φύσεως αυτόνομα πανεπιστημιακά τμήματα που παράγουν φιλολόγους.
Ας κλάψουμε για την κακή εδώ και χρόνια εκπαίδευσή μας, που μας καταδικάζει σε κακή παιδεία και σε πολλές λανθασμένες αποφάσεις προσωπικές και μη. Αυτό που θα ήταν καλό να μας απασχολεί είναι πως θα αλλάξουμε όλο το σύστημα και όχι τα πέντε, δέκα ή δεκαπέντε μαθήματα των λυκειακών τάξεων.
Το εκπαιδευτικό σύστημα θα έπρεπε να ήταν ένα ακλόνητο σημείο αναφοράς με σκοπούς πολύ διαφορετικούς από αυτούς που εξυπηρετεί σήμερα. Κύριο μέλημα του θα έπρεπε να είναι η αγάπη των παιδιών για τη γνώση και τη μόρφωση που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αρετές του καθενός θα ήταν δυνατό να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας ικανής να πετυχαίνει τις περισσότερες φορές τα καλύτερα.
Και να μην ξεχνάτε υπάρχουμε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί που θέλουμε παιδιά έξυπνα και οξυδερκή και δεν μας ενδιαφέρει ποια μαθήματα θα διδάξουμε για να το πετύχουμε αυτό, αν είναι Λατινικά, Λογοτεχνία ή Κοινωνιολογία, αλλά με ποιον τρόπο θα τα διδάξουμε και αν αυτός είναι ο καλύτερος για τα παιδιά, γιατί πάνω, πέρα και πρώτα από όλα αγαπάμε τα παιδιά και θέλουμε να βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό τους.
Δραγώγια Ράνια
Πτυχιούχος Φιλοσοφίας
Πανεπιστημίου Πατρών
